Διαρκής αιθρία
Τέλος
Αυγούστου, διαρκής αιθρία
κι
εγώ διψάω για βροχή
Στους
άνυδρους καιρούς
τη λύτρωση τη φέρνει η καταιγίδα
Γι'
αυτό κι εγώ περιμένω
το
μαύρο σύννεφο
Με
τόση ξηρασία
πώς να φυτρώσουν
τα σπόρια που έσπειρα;
Τέλος
Αυγούστου ανέφελος ο ουρανός
κι εγώ να διψάω για βροχή
να
διψάω για ταξίδι
Μα
δεν έρχεται η βροχή δίχως το σύννεφο
δεν γίνεται το ταξίδι δίχως έρωτα
Τέλος
Αυγούστου
Κι
οι μνήμες οι ερημόχαρες κι αλίμενες
που στη λησμοσύνη ξεθωριάζουν
πλέον
δεν αρκούν
27
Αυγούστου 2019
Γιάννης Ποταμιάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου