Τετάρτη 27 Μαΐου 2020

Μαγιάτικη ανθοφορία


Μαγιάτικη ανθοφορία   

Ερυθρά αιμοσφαίρια του κάμπου
                       οι ανθισμένες παπαρούνες
λικνίζονται στον άνεμο του Μάη
                                               λυγερόκορμες
Ματαίως προσπαθεί η λασποβροχή
                            να θαμπώσει την άνοιξη
Αφού έμπειρος εραστής ο Μάης
                   ξέρει να στιλβώνει τον έρωτα
Χαρίζοντας λίγες ακόμα μέρες
                                    γόνιμης ανθοφορίας

Οι μαρμαρυγές της πεταλούδας
που ξαφνιάζουν
                      την γαλήνη των λουλουδιών
Οι ψίθυροι των μελισσών στ’ αυτιά
                                   των κρινολούλουδων
Ο οίστρος των ελαιώνων,
                  και η ευοσμία των περιβολιών
Όλα είναι ακκίσματα της μυριομήχανης
                           ζωής που τάζει αθανασία

Κι’ όταν ο Μάης
                          συνωμοτεί με το φεγγάρι
είναι για ν’ αυξήσουν
                             την εντροπία του έρωτα
έτσι που η αναδιάταξη του χάους
                     να τάζει γένεση κι αθανασία

Είναι , λοιπόν, ο Μάης
                    η οπισθοφυλακή της άνοιξης
μι ακόμα ευκαιρία
                              στις ανθισμένες μήτρες
Κι εγώ ένας ερεθισμένος στήμονας
                                                    που ελπίζει
στην όψιμη ευκαιρία  
                        της Μαγιάτικης ανθοφορίας


                                                                Γιάννης Ποταμιάνος

Σάββατο 23 Μαΐου 2020

Η γλώσσα είναι ταξίδι



Η γλώσσα είναι ταξίδι  

Η γλώσσα είναι ταξίδι
             κι ο λόγος το ενδιαίτημα του ωραίου  
Μ’ ένα μπουκέτο χρώματα
                                            απ’ το ουράνιο τόξο
κι ήχους από κελάηδημα πουλιών
                                    κτίζει φωλιά στο Άστεγο

Ο Λόγος ο νυν
           ένα στιγμιότυπο χωρίς αρχή και τέλος

Ο Λόγος ο αεί ποτάμιος
κι ο στίχος κορμός
                              που παρασέρνει ο ποταμός
Η αντοχή θα φανεί στον καταρράκτη
όπου η ελευθερία γίνεται φόβος
                                 κι η πτήση γίνεται πτώση

Άραγε πόσα χρώματα χρειάζεται κάποιος
                             για να ζωγραφίσει το Κάλος
ή μήπως το ασπρόμαυρο
                           είναι το ένδυμα του ωραίου;

Πόσα αναρχικά φωνήεντα που αλητεύουν
πόσα συνωμοτικά σύμφωνα ενδοσκόπησης
                       συναρθρώνουν λόγο Κτισμένο;

Τα θεμέλιά του, στου χρόνου το βυθό
       τα θεμέλιά του, στο θολό των οριζόντων
Ο λόγος ο αεί με τις ρίζες του στο παρελθόν
                   και τους καρπούς του στο μέλλον

Η γλώσσα είναι ένα ταξίδι
                                                 σε χώρες ξωτικές
με πολύχρωμα πουλιά κι ουράνιες μουσικές
Εκεί όπου ο λόγος ο νυν και αεί
          κτίζει στο Άκτιστο τη φωλιά του έρωτα


                                    Γιάννης Ποταμιάνος