Άπνοια

 

Άπνοια  
 
Κι όμως σου έτυχε απανεμιά
                                  λιγόστεψαν οι άνεμοι
Άπνοια πριν την έκρηξη, αναμονή
                όπως περόνη στη χειροβομβίδα
Κι έμεινε η απορία
           για το που θα πετούσαν τα πουλιά
                   τώρα που φεύγει το καλοκαίρι
 
Θηλιά ο αέρας συνένοχος της πνιγμονής
Όλα τα γύρω δάση
                   έτοιμα να γίνουν ολοκαύτωμα
Τα πεύκα δακρύζουν, βλέποντας
        μακριά δεμένα τα πλοία στα λιμάνια
 
Σφάξτε μια Ιφιγένεια
           ο άνθρωπος για του θεούς
                                 αξίζει όσο κι ένα ελάφι
Σφάξτε μια Ιφιγένεια
                     για να φουσκώσουν τα πανιά
Δεμένα τα πλοία σαπίζουν στα λιμάνια
Ξηλώνονται τα πανιά τους
           και πνίγουν τους ναύτες τα σχοινιά
                                                όπως τα φίδια
 
Σφάξτε μια Ιφιγένεια
να σηκωθούν απ’ το αίμα της 
                              θυμωμένοι χίλιοι άνεμοι
                     για να φουσκώσουν τα πανιά
 
Δεν ξέρω πότε
                      και για πού έφυγαν τα πλοία
Ξέρω μονάχα πως σαν γυρίσουν πίσω
το αίμα θα ρεύσει ολοπόρφυρο
                   στα μάρμαρα  των ανακτόρων
 
Τι να σου λέω τώρα για θυσία
αν δεν έχεις δει ούτε σφαγμένο κόκορα
                                             να σπαρταράει
Μη ρωτάς λοιπόν,
                  τέντωσε μονάχα τα πανιά σου
κι άσε τους ανέμους να σε ταξιδέψουν
                      στις χώρες των ονείρων σου
 
Ζήσε την ουτοπία σου
έτσι κι αλλιώς η όμορφη Ιφιγένεια
                    θυσιάστηκε για το ταξίδι σου
 
Πάντως το τίμημα θα πληρωθεί
ένα κοφτερό μαχαίρι σε περιμένει
                                             στο θηκάρι του
 
                                    Γιάννης Ποταμιάνος