Εθνική οδός

Εθνική οδός

Εθνική οδός Κυριακή απόγευμα,

                                        μποτιλιάρισμα

Ο ήλιος λοξοκοιτάζει τις καμινάδες

                                    των διυλιστηρίων

Κι εσύ ξαπλωμένος στο οδόστρωμα

                                               αιμορραγείς

Μια λιμνούλα αίμα στην άσφαλτο

                                 που άρχισε να πήζει

Ένα κράνος τσακισμένο

                      δίπλα στο σπασμένο πόδι

Το μηχανάκι παραδίπλα άχρηστο

              αιμορραγεί το μαύρο αίμα του

Κοιτάζεις με απορία,

                          δεν κλαις, δεν φωνάζεις

                                         μόνο σκέπτεσαι

Πρόσωπα αγανακτισμένα

                    πρόσωπα περίεργα,

                                πρόσωπα απρόσωπα

κι ανάμεσα να ψάχνεις ουρανό

Εθνική οδός Κυριακή απόγευμα,

                          σειρήνες και απόγνωση

Ένα αυτοκίνητο πεσμένο στο χαντάκι

                                   μια γυναίκα όρθια,

η οδηγός,  που κλαίει σιωπηλά

                                              και φοβάται

Θλιμμένος την κοιτάς

            και σκέπτεσαι το αύριο

                    που μεροκάματο δεν θα ‘χει

Τότε ήταν που δάκρυσες και συ βουβά

σφίγγοντας

                  την τσακισμένη σου γροθιά

Από μακριά ακούγονται οι σειρήνες

                                      του ασθενοφόρου

Εθνική οδός Κυριακή απόγευμα,

                                      η ζωή σε άδειασε

κι η κυκλοφορία συνεχίζεται πλέον

                                                     κανονικά

                                         16 Ιουλίου 2009

                                       Γιάννης Ποταμιάνος