Περίπατος στην Πλάκα

Περίπατος στην Πλάκα  

Τα λόγια μου

πνοές ανέμου τα πήρε ο Μάρτιος

              μες στα βαθιά ποτάμια του

Χάθηκαν τα ουσιαστικά

                      στα ορμητικά  κύματα

                      της φουσκοθαλασσιάς

Πλέχτηκαν τα επίθετα στεφάνι

                                  στα μαλλιά σου

Και τα μάτια μου

στο φως του φεγγαριού  

                 σε ψάχνουν μες τη νύχτα

Ας βόσκει δίπλα στο σκοτάδι

                                       η αρχαιότητα

Όταν τρυφερά

θωπεύω τα μαλλιά σου

                                   στους Αέρηδες

Η Πλάκα πάντα θα στοιχειώνει

                       τους περιπάτους μου

Αφού στο Θησείο τσικνίζονται

                                  τα σπλάχνα μου

κι αναθρώσκουν

                             μηνύματα καπνού

απ’ την καλντέρα της καρδιάς μου

Η λάβα …. αχ η λάβα

        που ξεχύνεται στο στήθος μου

με κατακαίει βαθιά

                στις χλοερές κοιλάδες μου

Όταν η μνήμη μου αιωνόβια ελιά

σε καρτερεί ακόμα ριζωμένη

                  στο βράχο της Ακρόπολης

                           12 Οκτωβρίου 2012

                            Γιάννης Ποταμιάνος