Μέθεξη

 Μέθεξη 
 
Όπως μόριο του νερού
              στα σπλάχνα του κύματος
                               μετέχεις της θάλασσας
Εσύ είσαι η κίνηση, ο ρυθμός
                                                   και το ταξίδι
Εσύ, μέρος του σκοπού, μέρος της ζωής,
                               και μέρος του θανάτου
 
Ψάχνεις στο βυθό, ψάχνεις στον αφρό
                                  ψάχνεις στα σύννεφα
Ψάχνεις κι ο χρόνος αμείλικτος
                          κατακρεουργεί την ελπίδα
Ψάχνεις τη ζωή
                       κι ο θάνατος αναπόφευκτος
 
Ψάχνεις, ψάχνεις
                             αλλά εσύ είσαι ο χρόνος
                 εσύ ο θάνατος εσύ και η ελπίδα
Εσύ η Ερημιά, εσύ και το κύμα
               εσύ το ψάξιμο, εσύ κι η αιτία του
 
Ψάχνεις
          κι ο δρόμος σου οδηγεί στη μοναξιά
αλλά η μοναξιά νικάει τη ερημιά
                      προσφέροντας άχραντη χαρά
 
Πως αλλιώς αφού η Μέθεξη του Εγώ
γονιμοποιεί με έμπνευση τη μοναξιά μας;
Πως αλλιώς αφού είσαι κι εσύ ένα μόριο
       του κύματος και ζεις μες το ταξίδι του;
Κι ίσως κάποτε εμείς
                         τα χιλιάδες μόρια του νερού
   ανακαλύψουμε που μας οδηγεί το κύμα
Ίσως γίνουμε σύννεφο
                 και δούμε πέρα απ’ τον ορίζοντα
τα ξωτικά λιμάνια που δένουν
           για να ξεκουραστούν τα ποντοπόρα
 
Εμείς τα ταπεινά μόρια του νερού,
                           οι μετέχοντες του κύματος
εμείς είμαστε η θάλασσα
                         το ταξίδι όλων των ταξιδιών
το ενδιαίτημα της ζωής και του θανάτου
 
Εμείς είμαστε η ζώσα συνείδηση   
                                  της ύλης η αυτογνωσία
 
                                    Γιάννης Ποταμιάνος