Ελεύθεροι κατ’ οίκον πολιορκημένοι

Ελεύθεροι κατ’ οίκον πολιορκημένοι   

Τα πράγματα ξεφεύγουν

                                              αυτή την Αποκριά

Το αδιανόητο ήρθε φορώντας

                                το προσωπείο του φόβου

Πίσω απ’ τα τζάμια οι θολές ματιές

                                   αναμετρούν την ερημιά

Στους άδειους δρόμους, στις πλατείες,

                                                           στα πάρκα

τ’ αδέσποτα σκυλιά

                           περιφέρουν τη μοναξιά τους

Απαγόρευση κυκλοφορίας

             μασκοφόροι αστυνομικοί 

                                    ελέγχουν τους διαβάτες

Τα καμιόνια με τα φέρετρα

                   προχωρούν αργά μες στο σκοτάδι

Το φεγγάρι ματωμένο στάζει αίμα

                                       βάφοντας τη θάλασσα

Αυτή η άνοιξη

                        είναι χωρίς χαρούμενα πουλιά

χωρίς λουλούδια, χωρίς ερωτευμένους

                                                       στα παγκάκια

Τα πράγματα ξεφεύγουν

                                               αυτή την Αποκριά

θλίψη κι απομόνωση,

                  αβεβαιότητα κι αγωνία

                                        πνιγμονή και θάνατος

κι η απόγνωση, απρόσκλητος επισκέπτης

                  στρογγυλοκάθισε στον καναπέ μας

Κι όμως κάπου κάπου απ’ τα μπαλκόνια

                                          τραγουδάει η ελπίδα

Τα δέντρα γίνονται δάσος και φυσάει

                                 τ΄ αεράκι της αισιοδοξίας

Όλοι μαζί Αντιστεκόμαστε

κι εσύ χλεμπονιάρη θεριστή ψυχών

           να ξέρεις θα ξαναφέρουμε την άνοιξη

Γι αυτό ας κλώσουμε στη σιωπή

                                         απόψε τα όνειρά μας

εμείς οι καθημαγμένοι της θλίψης

                         του αιματοβαμμένου δειλινού

Στην φωνή π΄ ανεβαίνει απ΄ το πηγάδι

          πως είμαστε αναλώσιμοι της ζωής

                                         μοναχικοί ταξιδευτές

Εμείς,

οι ελεύθεροι κατ’ οίκον πολιορκημένοι,

                                                              απαντάμε: 

είμαστε εδώ

   μαζί με την αγάπη και την αλληλεγγύη μας

                                                         κι αντέχουμε

Περιμένοντας την αιθρία

και τους νυχτερινούς ουρανούς

                                   με τα όμορφα φεγγάρια

                                              3 Απριλίου 2020

                                                                           Γιάννης Ποταμιάνος