Σταύρωση

Σταύρωση   

Σταυρωμένος τη θεία μοναξιά σου

                                                       αιωρείσαι

Στου σύμπαντος τη μαύρη ψύχρα

                                         Πονάς ανθρώπινα

αγναντεύοντας βουνά και θάλασσες

                                                      Περιμένεις

τους ταπεινούς ψαράδες

              να σπείρουν τη θέωση του πόνου

Πως αλλιώς, εσύ θεός,

                                     θα γίνεις άνθρωπος

                         ή μη μόνον αμαρτάνοντας;

Γι αυτό λοιπόν «Λαμά σαβαχθανί»

                                      κι η λόγχη ρωμαίου

                          να ξεσχίζει τα πλευρά σου

Ας γιορτάσουμε λοιπόν το θάνατο

                 Εκεί στο σταυρό η αντοχή σου!

Λαμά σαβαχθανί λοιπόν

                   όταν σ’ εγκαταλείπουν οι θεοί

Κι ο μέγας άνθρωπος μόνος κι αδύναμος

                                   νοσταλγεί τα ουράνια

Όσο ο ταπεινός θεός

                      σταυρωμένος τη μοναξιά του

                                        νοσταλγεί τα γήινα

Λαμά σαβαχθανί λοιπόν

κι επιτέλους μόνοι και δισυπόστατοι                                 

                                                   θεάνθρωποι

να ελπίζουμε αθανασία και ανάσταση

                                    Γιάννης Ποταμιάνος