Σήμερα βρέχει
Ταξιδεύει
ο άνεμος στα μαλλιά της
Κυλάει
στα μάτια της η βροχή
Το ταξίδι γίνεται ποτάμι
Ροβολάει
στους κάμπους
να ποτίσει τα
όνειρα
Κουράστηκε
το δάκρυ να κυλάει
Το στέγνωσε ο αγέρας
Δυνατός
ο αγέρας στις Κυκλάδες
Αφρίζει
το κύμα
στις μυστικές σπηλιές
Στα
βράχια αντιλαλούν οι φωνές
των γλάρων
Και
έρχεται ο χειμώνας μας
με τα γυμνά του δάχτυλα
Πονάει
η ψυχή ξεγυμνωμένη
Αναριγά
η παλάμη
στα ασημένια σου μαλλιά
Όμως
βρέχει σήμερα ολημερίς
Και
η νύχτα ξαπλώνεται σαν υποψία
Μια
ρυτίδα έρπει στο βλέφαρο
του φεγγαριού
Πληγές
που αφήνει ο χρόνος
στις αέναες περιπολίες του
Σου
χαρίζω με τις παλάμες μου
παρηγοριά
Και
σαν απελπίζομαι ξαπλώνω
στην ποδιά σου
Τα
μάτια σου είναι η πανοπλία μου
Σαν
έρχεται απρόσκλητη
η μελαγχολία
Γιάννης Ποταμιάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου