Τώρα

Τώρα  

Γι αυτό το σύννεφο

                       που ταξιδεύει στον Μαΐστρο

χρειάζομαι μια απόχη

κι ένα μπουμπουνητό απ’ τη βουνοκορφή

έτσι που να τρέμει η γη

όπως περιμένοντας υγρό στον πόθο

                                 το κορμί των κοριτσιών

Μαζί μ’ αυτό το σύννεφο

                        που ταξιδεύει στον Μαΐστρο

χρειάζομαι εσένα

ν’ ακουμπάς στον ώμο μου

                                             καρδιοχτυπώντας

Και με τις πρώτες σταγόνες της βροχής

                    να ξεδιψάσουμε με το φιλί μας

Φίλησέ με τώρα

       γιατί ο ουρανός μπορεί να ξαστερώσει

Και που να ξαναβρείς σύννεφο

τώρα που φεύγει η άνοιξη

                                         κι έρχεται καλοκαίρι

                                                                                    Γιάννης Ποταμιάνος