Άγρια ομορφιά

Άγρια ομορφιά  

Στην παλίρροια της νόησης

                                 λέξεις πολυρροίβδητες

ανασηκώνουν τη χαίτη τους εφορμώντας

στους βράχους του έρκους

                                           της αβεβαιότητας

Ο ασπρομάλλης γερολογισμός παρέκει

                                 βιγλίζει το αρχιπέλαγος

κι ονειρεύεται απόδραση

                        απ’ τη χώρα των λωτοφάγων

Κι  εγώ ναυαγός των επιθέτων

                 ψάχνω την Αία των ουσιαστικών

Μα αυτή μου κρύβεται πίσω

                                     από θεόρατα κύματα

                                         σε απύθμενα βάθη

Έτσι πορεύομαι ανάμεσα σε συμπληγάδες

                                         για χώρες άγνωστες

με συντρόφους κωπηλάτες

                                        και μια γέρικη Αργώ

                               που τρίζουν οι αρμοί της

Ποιος ξέρει;

Ίσως αυτό που θα μας μείνει τελικά

           είναι η άγρια ομορφιά της τρικυμίας

                                    5 Δεκεμβρίου 2019

                                                                        Γιάννης Ποταμιάνος