Μανδραγόρας

Μανδραγόρας  

Αναμετρώντας συνεχώς το μπόι του

                βρέθηκε λειψός στο μπαρούτι,

με το μολύβι να του περισσεύει,

         και το ντουφέκι του σκουριασμένο

Έτσι βάλθηκε να γράφει

                    για την βάσανο της μοναξιάς

Σ’ ένα λιβάδι με αγριολούλουδα

                                         πηγαινοέρχονταν

                     ψάχνοντας τον Μανδραγόρα

Μα ξαφνικά βρέθηκε μ’ ένα μαχαίρι

                                                   στο πλευρό

           ακονισμένο στα δόντια της Αλόης,

να πετάει ανάμεσα στα σύννεφα

                μαζί με τ’ αποδημητικά πουλιά

κρατώντας μια κόκκινη σημαία

     κι ένα άδειο ντουφέκι σκουριασμένο

Τα ίχνη του χάθηκαν, περίπου,

  στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα

Αυτός ένας σημαιοφόρος των πουλιών

τελικά έφυγε πετώντας

                 μ’ ένα μαχαίρι στα πλευρά του

       τυλιγμένος στην κόκκινη σημαία του

Επίμονα ουρανομήκης, πάντα πετούσε

                          με τις πληγές του ανοιχτές

Πάντως διάνυσε πολλά μίλια τ’ ουρανού

με το βλέμμα του στραμμένο

                                      στον Πολικό Αστέρα

και με την ακατάσχετη αιμορραγία

                                              της καρδιάς του

       να βάφει τα δειλινά των οριζόντων[*]

                                   14 Δεκεμβρίου 2019

                                    Γιάννης Ποταμιάνος

[*]Αυτό  τουλάχιστον ισχυρίστηκε  ένας  μετα-

πτυχιακός φοιτητής,  στην εργασία του:

«Άγνωστοι  ποιητές στις αρχές του αιώνα μας»,

που ανάρτησε σε κάποια άσημη ποιητική ιστο-

                                                σελίδα.