Ουρανόσιτος
Πολλά
του τάξανε
όπως πέδιλα προσθαλάσσωσης
ή
ένα πολύχρωμο μπαλόνι δεμένο
σε
μεταξωτό σχοινί
ή
ακόμα αν προτιμούσε
ασφαλείς ρόδες τροχοδρόμησης
Αυτός
όμως δεμένος
στα παλιά
φτερά του
όρμησε
στο γκρεμό ψάχνοντας
το ανοδικό ρεύμα του αέρα
Δέκα
χρόνια πετούσε
ανάμεσα στα
σύννεφα
αναζητώντας
των αετών
την ουρανόστρατα
Κι
ύστερα προσέγγισε ορθόφρων πλέον
το λογικοδρόμιο
Τροχοδρομούσε
επιχειρώντας
προσγείωση
άλλα δέκα ολόκληρα χρόνια
Αλλά
στην άκρη του αεροδιαδρόμου
λίγο πριν το
τέλος του
ανάπτυξε
ταχύτητα και χάθηκε ξανά
μέσα στο άσπρο
σύννεφο
Είχε
δει απ’ το παράθυρο
στην αίθουσα
υποδοχής
παρατεταγμένες
να τον περιμένουν
χαμηλοβλεπούσες σεμνές επιθυμίες
καθώς
και κάποιες γερασμένες
φιλοδοξίες
που
κάποτε εγκατέλειψε άκαρδα
Του
έταξαν κηδεία δημοσία δαπάνη,
ακόμα κι ένα ποιητικό ομοίωμά του
στο πάνθεο
των ηρώων
Κι
αναγνώστες πολλούς που μ’ ένα
ω!
μέγα στεναγμό
να
επικροτούν το άσπρο ατίθασο
μουστάκι του
Του
έταξαν πολλά
μα
αυτός επέστρεφε κομίζοντας
μόνο ένα μάτι
Κύκλωπα
και κάποιες ψευδαισθήσεις Λωτοφάγων
Μα
πώς να προσγειωθείς
με τέτοια φτωχά δώρα στο δισάκι σου;
Γι
αυτό λοιπόν,
λίγο πριν το τέλος της προσγείωσής του,
ανάπτυξε
ταχύτητα και χάθηκε ξανά
μέσα
στο άσπρο σύννεφο
Κάποιοι
λένε πως έζησε ουρανόσιτος
ανάμεσα
στ’ αστέρια
Κάποιοι
άλλοι όμως ισχυρίζονται
πως
τα φτερά του τα ξέβρασε το κύμα
σε
κάποιο μικρό Κυκλαδονήσι
Γιάννης Ποταμιάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου