Στη μουσική της νύχτας
Η
φλυαρία των φύλλων τα μεσάνυχτα
ουράνια
μουσική
Στολισμένη
με πετράδια
αστροφώτιστου ουρανού
και δέος
Ποια
γλυκόλαλα τροπάρια
μου ψέλνει απόψε ο τρόμος
Αιχμίζει
την οίηση το δέος
στα ξέφωτα των φύλων
καθώς
παραφυλάει η ματιά
το
ουρανοτάξιδο καράβι
Φλυαρεί
η νύχτα μελανοστάλακτη
σαν μελανοφορούσα γραία
στο
κατώφλι της
και
τα νυχτοπούλια ψάλτες ύμνου
ανενυπνίαστου
Είναι
πολύ λυπημένη απόψε
η φωνή
του Γκιώνη
Και
η φωνή του τσακαλιού
στη στάνη των αμνών
σκορπάει
ανατριχίλα
Όμως
εσύ δίπλα μου,
με
μια αχτίδα φεγγαριού στο μέτωπο
υπόσχεσαι νυχτομάχο γλυκασμό
Αχ
πόση απόγνωση, φόνο,
ενοχή και έρωτα κελαηδάει
η μουσική της νύχτας
Γιάννης Ποταμιάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου