Νυμφόληπτος στο φεγγαρόφωτο
Άσε
το χέρι σου να πιάσει το δικό μου
μην είσαι σκληρή μαζί μου
απόψε
Σήμερα
έχει φεγγαρόφωτο
στο παραθύρι μου
κι εγώ σε νοστάλγησα πολύ
Να
ξέρεις η δική μας μοίρα είναι γραμμένη
στο φεγγαρόφωτο
και στο μονότονο του τζίτζικα τραγούδι
Κι
απόψε ποιος ξέρει μπορεί
και να μας πλανέψει
Γι’
αυτό κρατώ κρυφά στο χέρι μου
ένα καθρεφτάκι
και
στο στήθος μου σφίγγω
το φυλακτό της
μάνας μου
Έτσι που όταν θα φανείς
στου κρεβατιού
την άκρη
να
ρίξω μια κρυφή ματιά, μπας
κι είσαι της
φαντασίας μου
Γιατί
μπορεί εσύ να το αρνιέσαι,
μα
του φεγγαριού οι ακτίνες
φωτίζουν τα
φτερά σου
Μην
είσαι σκληρή μαζί μου απόψε
Θα
μπορούσα να κλείσω
σφιχτά
τα μάτια μου
και
να σου μιλώ ως το πρωί γι αγάπη
Έχει
φεγγαρόφωτο απόψε
κι η μοναξιά δείχνει τ’ ασημένια νύχια της
Γι
αυτό άσε το χέρι σου
να πιάσει
το δικό μου
Κι
αν είσαι της φαντασία μου δεν πειράζει
ας
ονειρευτούμε μαζί στο φεγγαρόφωτο,
έχει πανσέληνο
απόψε
Γιάννης
Ποταμιάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου