Η συνωμοσία
Τα
μάτια σου, η θάλασσα
ο έρωτάς σου, ο
ουρανός
Όλα
συνωμοτούν απόψε
Στις
θαλασσινές σπηλιές
ο άνεμος που
τραγουδάει
Στα
μαλλιά σου ο άνεμος που ταξιδεύει
Στα
μάτια σου η καταιγίδα
στον πόθο σου τ’ αφρισμένο κύμα
Όλα
συνωμοτούν απόψε
Στο
καράβι το ταξίδι
στους γλάρους η ελευθερία
Στα
μάτια σου το γαλάζιο
στην καρδιά σου το
κόκκινο
μια
θάλασσα κι ένα ηλιοβασίλεμα
Όλα
συνωμοτούν απόψε
Ο
έρωτας που μας συνεπαίρνει
το φεγγάρι που μας περιμένει
το
νυχτοπούλι που κελαηδάει
τη μοναξιά του
Ο
τζίτζικας του πυρετού των δέντρων
ο Γκιώνης τον καημού της νύχτας
Το
νυχτολούλουδο
Τα
ιδρωμένα χέρια,
το καρδιοχτύπι, η ανατριχίλα μας
Όλα
συνωμοτούν απόψε
Ο
χρόνος που σταμάτησε , τα μάτια σου,
τα μαλλιά σου, η καρδιά
σου
Η
θάλασσα, ο άνεμος,
το φεγγάρι,
τ’ άστρα
Όλα
μετέωρα κι ακίνητα περιμένουν
να πάρω το
φιλί σου
Έτσι
είναι ο έρωτας κι ο χρόνος
της νύχτας
συνωμότες
Όλα
συνωμοτούν απόψε
Γι
αυτό ακριβώς κι εγώ, απόψε
θα πάρω το
φιλί σου
Γιάννης Ποταμιάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου