Μάθε να ταξιδεύεις

Μάθε να ταξιδεύεις  

Μάθε να ταξιδεύεις με τον άνεμο

                  με κάθε άνεμο να ταξιδεύεις

Η άπνοια απαιτεί αίμα αγαπημένο

                για να φουσκώσουν τα πανιά

Γι’ αυτό αν σε προδώσει ο άνεμος

                                     εσύ γίνε σύννεφο

γίνε βροχή να μπεις βαθιά στο βράχο

να γίνεις βλύσμα γάργαρο

                                γλυκά να κελαρύζεις

ανάλαφρος ο ύπνος να σταθεί

                                     στα βλέφαρά σου

Έτσι που ο πόθος σου να γίνει αερικό

                       να σ’ ανεβάσει στ’ άστρα

Κι από ‘κεί ψηλά,

                        με μάτι αητού να βλέπεις

πιο καθαρά το ζώο που κρύβεται

                                                    στη λόχμη

Ίσως και το πανέμορφο τρέξιμο

                                              του αίλουρου

Ίσως και την ομορφιά του θανάτου

                        στο τρέξιμο της αντιλόπης

Και τη γη που τρέμει σύγκορμη

                 στους πόθους που ξεχειλίζουν 

               στις καλντέρες των ηφαιστείων,

Και τα μαύρα βράχια της οξώπετρας

                                αντίκρυ του πελάγους

Μάθε να ταξιδεύεις με το άνεμο

                    με κάθε άνεμο να ταξιδεύεις

Δέσε της πλώρης σου τους αρτεμώνες

                                                     και ξεκίνα  

Η ουτοπία είναι ένα λιμάνι ερωτικό

που ψάχνουν και δεν βρίσκουν

                       τα ερωτευμένα ποντοπόρα    

Γι αυτό μάθε να ταξιδεύεις

                                                με τον άνεμο

παντού και πάντα, άνευ όρων και ορίων  

                                    Γιάννης Ποταμιάνος