Το μαγικό βοτάνι

Το μαγικό βοτάνι  

Με την πρώτη αχτίδα της αυγής

                    σκοτώθηκε το όνειρο της νύχτας

Όταν απ’ την απέναντι βουνοκορφή 

                                                                ανέτειλε

το σκληρό πρόσωπο της μέρας

Κι έβγαιναν απ’ την κρύπτη τους

              όσοι βύζαξαν στο μεσονύχτι

                                                 το μαγικό βοτάνι

Λόγια μινυρίσματα

             κυμάτων ψιθυρίσματα

                           μες στις σπηλιές των βράχων

 Με την πρώτη αχτίδα του ήλιου μαχαιριά

                                                           κατάστηθα

                   έβγαιναν στης μέρας τα σκοτάδια

όσοι βυθοσκόπησαν τα βάθη της σιωπής

                                           παρέα με τ’ αστέρια

Όσοι παλεύοντας με το αδιανόητο

                                   αυτό που αλλιώς λέγεται

                                       η αγωνία του θανάτου

Ή μήπως καλύτερα ας το πούμε

                                   ο φόβος της ανυπαρξίας

Με τη πρώτη αχτίδα της αυγής έβγαιναν

                                        μ’ ένα στίγμα σκοτεινό

                               στην κόρη του ματιού τους

Όσοι ξεσκίζοντας με τα νύχια

                                           τη δορά της ερημιάς 

                                    ως το βαθύτερο σκοτάδι

Έτσι που το μόνο φως να πηγάζει

                                             απ’ τα σωθικά τους

Κι ένας δεύτερος ουρανός τώρα μέσα τους

     γεμάτος αστροφεγγιά κι εσώτερη γαλήνη

να περιμένει το σκληρό πρόσωπο της μέρας

                                                       στην ανατολή

Με την πρώτη αχτίνα της αυγής

                      σκοτώθηκε το όνειρο της νύχτας

Πως αλλιώς αφού οι Σαράφηδες της μέρας

                              διαγουμίζουν τα όνειρά μας

Γι αυτό όσοι παλεύοντας για το αυτονόητο  

         αυτό που αλλιώς λέγεται καλύτερη ζωή  

αδημονούν για τ’ ασημένιο φώς

                                                      του φεγγαριού  

μήπως και στο γόνιμο χώμα της νυχτιάς

                                     ανθίσει νυχτολούλουδο

                                         Γιάννης Ποταμιάνος