Η γαλήνη

Η γαλήνη

Η γαλήνη απλώνεται στη θάλασσα

Κι’ αυτός κάθεται στο βράχο και

                                          παραμονεύει

την ανατριχίλα του νερού

                        που ποτέ δεν σταματά,

αφού μέσα της κινούνται 

ρεύματα κρυφά και όντα μυστικά

Αυτός κάθεται στο βράχο και

                                          παραμονεύει

την κρυφή τρικυμία και το φόνο  

                                       που ελλοχεύει

Το φόνο που σπαρταράει

                    στα δόντια του καρχαρία

Το φόνο στο ράμφος του πουλιού

που βουτάει στο βυθό κι αναδύεται

ξανά στο αέρα κρατώντας το ψάρι

Το ψάρι που σπαρταράει και λάμπει

στο τελευταίο τους ταξίδι  

                                        προς το ήλιο

Αυτός κάθεται στο βράχο και

                                          παραμονεύει

Η γαλήνη απλώνεται στη θάλασσα

κι η αρχέτυπη αθωότητα του φόνου

περιφέρεται στο βυθό

για να επιστρέφει στη ζωή ωρυγή

                            και ζείδωρη ευωχία  

                            Γιάννης Ποταμιάνος