Τιτανομαχία
Οθνεία
τέρατα κολυμπούν
στα βάθη του
βυθού
υπαρκτά
όσο τα όνειρα
υπαρκτά όσο τα
βάθη
Στο
βυθό οθνεία τέρατα
έχουν εισβάλει και ιεροσυλούν
το
αδηφάγο κέρδος, η απληστία
και το εγώ που σκυλεύει το εμείς
Εκεί
ακριβώς στο αχανές και σκοτεινό
άπιαστο
βάθος
στον
προπάτορα αρχέγονο βυθό,
στον
τάρταρο
εκεί
είναι που αντιστέκονται ακόμα
ακρωτηριασμένοι οι τιτάνες
Εκεί
ακριβώς στο βυθό είναι
που δένουν τις πληγές τους
κι
επιχειρούν ανάδυση στο κύμα
Μα
ο Ολύμπιος Ζεύς ο Νεφεληγερέτης
κρατάει κεραυνό
κι
αυτοί τον φοβούνται πιο πολύ
κι απ’ τον άγνωστο εαυτό τους
Έτσι
ξαναγυρίζουν στο βυθό
γλείφουν το αίμα των πληγών τους
και
ξαναρχίζουν τη μάχη
με τα οθνεία
τέρατα
το
αδηφάγο κέρδος, την απληστία
και το εγώ που σκυλεύει το εμείς
Αχ!
Αυτός ο ανυπότακτος βυθός,
ο απόμακρος κι όμως τόσο κοντινός
όπου
οθνεία τέρατα εισβάλουν
και
ιεροσυλούν
κι
οι πληγωμένοι τιτάνες πολεμούν
γλείφοντας τις πληγές
τους
Αχ!
Αυτός ο ανυπότακτος βυθός,
που
σηκώνεται ως το κύμα
να ματώνει η
θάλασσα
Γιάννης Ποταμιάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου