Μεσάνυχτα και κάτι
Μεσάνυχτα
και κάτι
το
φεγγάρι μπήκε απ’ το παράθυρο
και
τον πήρε απ’ το χέρι
Αυτός
άφησε το σώμα του
μέσα στις κουβέρτες
κι
έφυγε για τον ουρανό πετώντας
πάνω
απ’ τις βουνοκορφές
Κανένας
δεν κατάλαβε πως έλειπε
Η
γυναίκα του τον αγκάλιασε
κι
έκανε έρωτα μαζί του
Το
πρωί γύρισε κρατώντας
μες τη χούφτα του
ένα
σμάρι αστέρια
περασμένα
σε χρυσοκλωστή
Χώθηκε
σιωπηλά
μες στο ακίνητο σώμα του
κι
αποκοιμήθηκε
Όταν
ξύπνησε,
η
γυναίκα του τον κρατούσε ακόμα
στην
αγκαλιά της
Ολημερίς
φορούσε
στο μέρος της καρδιάς του
μια χρυσοκλωστή μ’ αστέρια
και
περίμενε να ‘ρθει το φεγγάρι
μεσάνυχτα και
κάτι
30 Οκτωβρίου 2013
Γιάννης Ποταμιάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου