Καραμελένια όνειρα

Καραμελένια όνειρα  

Δύσκολοι καιροί

η δεκαετία του 1950

Ο μπαρμπαγιάννης ο κοκκοτάς

έφτιαχνε κοκοράκια,

με λιωμένη ζάχαρη

Κοκοράκια κόκκινα σαν αίμα

που λαλούσαν τ’ απογεύματα

Είχε και μια γυναίκα

στην καλύβα του ο μπαρμπαγιάννης

καμπούρα και κουτσή

παιδιά δεν είχε

Κάθε μέρα μοσχοβολούσε η γειτονιά

καραμελένια κοκοράκια

που κελαηδούσαν στα παιδιά

τ’ απογεύματα

Μια φορά, κι ήταν Χριστούγεννα

έδωσε και σε ‘μένα

ένα κοκοράκι, ο μπαρμπαγιάννης

χωρίς λεφτά

Είδε τα πονεμένα μάτια μου

Γι αυτό από τότε ένα κοκοράκι

λαλάει μέσα μου τα Χριστούγεννα,

σαν βλέπω τα πονεμένα μάτια

των παιδιών

                            25 Δεκεμβρίου 2012

                            Γιάννης Ποταμιάνος