Περιμένοντας τον Μαΐστρο
Όταν
ανατριχιάζει η θαλάσσια δορά
τα
μελανόμορφα βράχια
ακονίζονται
στο κύμα
Αντηχεί
υπόγειος ο ρόγχος
του
αρχιπελάγους
στις
σκοτεινές του τις σπηλιές
και
βγαίνουν απ’ τα ρουθούνια του
σύννεφα
περιμένοντας
τον Μαΐστρο,
τον πλανόδιο μουσηγέτη
να
φοράει προσωπίδα ευωδερή
καπέλο
στο λιοπύρι
να
ψέλνει στις καλαμιές
θρήνο σεπτό και ράθυμο
που
έδρεψε απ’ την θάλασσα
την
κυματόχαρη
και
τους αρίφνητους μισεμούς της
Ας
ψάχνει με το λαδοφάναρο
η αδηφάγος σκέψη
ας
ιχνηλατεί στο ασαφές ο σκύμνος
ένας
τοίχος υψώνεται πάντα μέσα μας
και πώς να τον περάσεις;
Ας
μείνει το κύμα αμέριμνο
να γλύφει τον ονειρόβραχο
κι
ίσως κάποτε
απ’ τις υπόγειες στοές π’ ανοίγει
ταξιδέψει
μια ακτίνα απ’ το επέκεινα
14 Αυγούστου 2011
Γιάννης Ποταμιάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου