Ψηλαφώντας

Ψηλαφώντας  

Ψάχνω στο σκοτάδι, ψηλαφώ

                    τις λάμψεις της αλήθειας

Στους τοίχους τα παράθυρα

              με κερνούν έναστρο ουρανό

καίγεται η ύλη, ολοκαύτωμα

                            να φωτίζει το έρεβος

Κι’ οι νόμοι που ξεφτίζουν

θολώνουν τις τροχιές των αστεριών

Μόνο ο χρόνος συνεπής

                    να χαράζει μαχαιριές

                                   στο πρόσωπό μας,

να ζαρώνει τις πρωινές μας μάσκες

                                        στον καθρέφτη

Όμως αφού

στις αιώρες των θεωριών η ζάλη

Πάντα με το αμείλικτο μαχαίρι

                                     της αμφιβολίας

θα αιχμίζει ο λογομάχος

                    τη λυμφατική μας σκέψη

Αφού η αμφισβήτηση 

                             γονιμοποιεί το λόγο

κι’ ο λόγος επιμένει

              ν’ ανθίζει απ’ τις πληγές του

                               29 Ιουλίου 2011

                            Γιάννης Ποταμιάνος