Άδηλες νοσταλγίες
Με
την ελπίδα σκαρφαλωμένη
στο
κατάρτι
και
τα κουπιά να λάμνουν
την ζωή
ναυαγήσαμε
σε ευωδερούς κόλπους
κοριτσιών
Κι
έφυγαν χωρίς εμάς οι ναυτικοί
Αφήνοντας
τις καρδιές μας
καρφωμένες
στη στεριά
Ακολουθεί
τους γλάρους
η ματιά
μας
Για
να ‘ρθουν
ταξιδιάρικα πουλιά
με
το ταξίδι απλωμένο
στις φτερούγες
Να
κελαηδήσει το φθινόπωρο
τις άδηλες νοσταλγίες μας
10 Ιουλίου 2011
Γιάννης Ποταμιάνος
Πολύ καλό... Και λάγνο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦθινοπωρινές .... νοσταλγίες βλέπεις!
ΑπάντησηΔιαγραφή