Αξιοπρεπής ικέτης
Το
θέμα δεν είναι που στηρίζονται
τα στηρίγματα
αλλά
που στηρίζονται τα στηρίγματα
των στηριγμάτων
Αυτή
η σκάλα στηρίζεται στον τοίχο
Αυτός ο τοίχος στηρίζεται στη γη
Η
γη όμως μετεωρίζεται στο αχανές
Ω
μεγάλη δύναμη
στήριγμα όλων των στηριγμάτων
Εσύ
που μετεωρίζεσαι στο αχανές
πες μου για τη
μοναξιά σου
Εγώ
την ώρα της μεγάλης μοναξιάς μου
φορώ ακάνθινο
στεφάνι
Όταν
με λογχίζει το ακατανόητο, ικέτης
σου απλώνω το αδύναμο χέρι μου
Όμως
σε κοιτάω κατάματα με αξιοπρέπεια
κι
ας φοβάμαι
Είμαι
ο μέγας άνθρωπος
σε ψάχνω, σε αμφισβητώ
προχωράω στο σκοτάδι κι ας φοβάμαι
Γιάννης Ποταμιάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου