Εδώ Μόρια

Εδώ Μόρια  

Ανάμεσα στις γέρικες ελιές

      σε λακκούβες με βρώμικα νερά

                              βάλτωσαν τ’ ονειρά μας

Πως έχτισαν τόσες παράγκες

                         πως έστησαν τόσες σκηνές

          χωρίς ούτε ένα παράθυρο ελπίδας;

Εδώ σ’ αυτόν τον λιόκαμπο

                     εμείς και τ’ αδέσποτα σκυλιά

           γλύφουμε τις ανοιχτές πληγές μας

Κι όταν κλείνουμε τα μάτια

                  κρότοι και λάμψεις

                                        παιδιά φοβισμένα,

                                                          πόλεμος

Αεροπλάνα, βόμβες που σφυρίζουν,

                                                                 αίμα

Κι έπειτα

            το μαύρο σύννεφο που δεν βρέχει

                                                          ο καπνός

το κίτρινο πουλί

                   που ξεσκίζει τα πνευμόνια μας

Ανάμεσα στις γέρικες ελιές

                                   βγαίνουν τα μαχαίρια

το δάχτυλο που δείχνει την ελπίδα

                   κομμένο αιμορραγεί στο χώμα

Ο αδέσποτος σκύλος το μυρίζει

                                                        και φεύγει

Δεσμοφύλακας η θάλασσα

                στα αλμυρά της βράχια

                                          μας αλυσοδέσανε

 Όχι δεν υπάρχει ελπίδα

αυτό μας λένε τα πουλιά

                             που ‘ρχονται απ’ τη δύση

αυτό μας λέει και το κόκκινο φεγγάρι

                         όταν βυθίζεται στο πέλαγος

Ανάμεσα στις γέρικες ελιές

                                   τα παιδιά μας πεινάνε

θα βάλουμε λοιπόν φωτιά στο γκάζι

               κι ας γίνει η σκηνή μας κάρβουνο

Ας καούμε κι εμείς μαζί με τ’ όνειρά μας

Τα παιδιά μας πεινάνε

κι έχουν τόσο λυπημένα μάτια

                                                    όταν πεινάνε

Ξέρουμε είναι πολύ δύσκολο

               ν’ αγαπήσετε την απόγνωσή μας

Τουλάχιστον μη μας μισήσετε

             το ουρλιαχτό μας είναι ανθρώπινο

Εγώ η παγκόσμια μάνα

ενός κόσμου χωρισμένου σε πατρίδες

                                      κράζω με απόγνωση:

«Δώστε φαΐ κι ελπίδα στα παιδιά

                                             όλου του κόσμου

έχουν τόσο λυπημένα μάτια όταν πεινάνε»

                                    29 Σεπτεμβρίου 2019

                                      Γιάννης Ποταμιάνος