Πυρομανής Ιούλιος
Ολοκαύτωμα
Όσοι
χτίσαμε τα σπίτια μας
μες στην πράσινη
χίμαιρα
Αφουγκραστήκαμε
το ρετσίνι του πεύκου
να
τρίζει στης φλόγας το άγγιγμα
Απ
τις πλαγιές των λόφων κατεβαίνουν
οι
πύρινοι δράκοι
Αποκάλυψη
Τρέξτε
να σωθείτε ικέτες
παντού πύρινες γλώσσες,
στάχτη
και καπνός
Τρέξτε
πυροβάτες
με την τέφρα στην
καρδιά
και το θάνατο στα
μάτια
Πνιγμονή
στον άνεμο η μαύρη τέφρα
Στη
θάλασσα η βάρκα της ελπίδας
τρέξτε ο λυτρωμός στο
κύμα,
τρέξτε
στην αγκαλιά της μάνας θάλασσας
Μη
κάθεστε, στα καμένα πάρκα
κάτω απ’ τα μαύρα δέντρα
η
νύστα στα βλέφαρα θάνατος
θάνατος και τα κουκουνάρια
Χειροβομβίδες
στις μασχάλες των πεύκων
εκσφενδονίζουν σπόρια θανάτου
Λουλούδια
της φωτιάς
ταξιδεύουν με τον άνεμο
πύρινες έχιδνες ελλοχεύουν στις χαράδρες
Είναι
πολλοί οι μαύροι καβαλάρηδες
που καλπάζουν στο
σκοτάδι
και γύρω τους πυγολαμπίδες του θανάτου
Θυσιάστηκαν
φαίνεται πολλές Ιφιγένειες
κι αγρίεψε τόσο ο άνεμος
Μάτια
υγρά και ξερό πνευμόνι
και το μπουλούκι πετρωμένο
το
ζήλεψε ο χάρος
Ως
το ξημέρωμα
ο κακός αέρας δεν λέει να
κοπάσει
όλοι
ψάχνουν τη θάλασσα
κι είναι το ταξίδι ατέλειωτο
Κι
εσύ Εγκέλαδε τι περιμένεις
τα
βουνά φλέγονται
Με
τα ρούχα τους ποτισμένα στο ρετσίνι
οι μάνες σε καλούν
Τι
περιμένεις
Γέμισαν
οι πλαγιές παιδιά
χτύπα με το ραβδί σου
ν’
ανοίξει το βουνό στα δύο
ο
θάνατος τα κυνηγάει
με βόμβες ναπάλμ και φλογοβόλα
25 Ιουλίου 2018
Γιάννης Ποταμιάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου