Εξόδιον μέλος
Αυτή
η ακολουθία
αν και μηδενική συγκλίνει
Πέτρα
την πέτρα, βήμα το βήμα
κατά μήκος καλντερίμι
Κι
αυτή να φτερουγίζει
κατά την χαίνουσα χαράδρα
Αυτή
η ακολουθία ακάθιστη
προχωράει βήμα το βήμα στο μηδέν
Και
το μηδέν απερινόητο και άφατο
κι
όμως όριο αξεπέραστο
Πώς
να χωρέσεις το πολυδιάστατο άπειρο
στο αδιάστατο μηδέν
Κι
όμως αυτός ο δρεπανοφόρος άγγελος
τα καταφέρνει
μια χαρά
Καθώς
εσύ βήμα το βήμα
νοσφίζεσαι το
όριό σου
Αυτή
η ακολουθία τείνει στο μηδέν
κι η τραγωδία άδει το εξόδιο μέλος της
Τέλος
Μαΐου, να ξεψυχάει η άνοιξη
στις
μωβ ταξιανθίες
κι
αυτό το ηλιοβασίλεμα να ξεχειλίζει
μελίρρυτη νοσταλγία νιότης
Γιάννης Ποταμιάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου