Για ένα κομμάτι ουρανό

  

Για ένα κομμάτι ουρανό 

Συμβιβαστήκαμε με την απόγνωση;

ΟΧΙ

Μετέωρο το ψεύδος αιωρείται στο σκοτάδι,

                                      κι απειλεί Αρμαγεδδώνα

Κύμβαλα στη σιωπή αλαλάζουν πως

                       υποταγή είναι η μεγάλη κιβωτός

Κύμβαλα στη σιωπή κι χρόνος φρενήρης

                                      τρέχει με μάτια κλειστά

Ψεύδος παντού και εμείς

γυμνοί στα μονοπάτια της έγνοιας

                          και νόημα ψάχνει η θυσία μας

Συμβιβαστήκαμε με την απόγνωση;

ΟΧΙ

Αυτό το πλήθος πάλλεται απόψε

ένα υπόγειο κύμα φουσκώνει το στήθος του

Η περηφάνια, η αξιοπρέπεια, ένα όνειρο,

                   ο πόθος για ένα κομμάτι ουρανό

Τα τελευταία συνθήματα,

                 η οπισθοφυλακή μιας διαδήλωσης

το χνάρι που άφησε η ελπίδα

                                            στη μεγάλη πλατεία

Συμβιβαστήκαμε με την απόγνωση;

ΟΧΙ

Ας επιμένουν τα κύμβαλα στη σιωπή

                                 να αλαλάζουν  απόγνωση

κι η απειλή μπαμπέσικο μαχαίρι

                                                         ας ελλοχεύει

Συμβιβαστήκαμε με την απόγνωση;

ΟΧΙ

Εμείς επιμένουμε να περιπολούμε στ’ άστρα

να ταξιδεύουμε ανάμεσα

                         σε ψεύτικα συνθήματα

                                   και κύμβαλα αλαλάζοντα

καθώς ένα ερωτευμένο άστρο

                                          μας δείχνει το δρόμο

Συμβιβαστήκαμε με την απόγνωση;

ΟΧΙ

Αυτός ο λαός ποθεί περηφάνια

                      όπως εφηβικό στήθος κοριτσιού

κι ο πόθος πάντα βρίσκει το δρόμο του

Συμβιβαστήκαμε με την απόγνωση;

ΟΧΙ

γιατί αυτός ο λαός

                μπορεί να γίνει  ολοκαύτωμα

                           όπως ένα ερωτευμένο άστρο

                                      4  Ιουλίου 2015

                                    Γιάννης Ποταμιάνος