Ελλοχεύουσες εκρήξεις

Ελλοχεύουσες εκρήξεις  

Χάθηκε ο έρωτας

                  στους δρόμους της οθόνης

διανυκτερεύει ο πόθος

           στης μοναξιάς τα πληκτρολόγια

Όλα συνωμοτούν για μοναξιά

Απόμακρη ακούγεται η καταιγίδα

           πίσω απ’ τα τζάμια

                                   ξεθυμασμένο δέος

Η μεταφυσική σκοντάφτει διαρκώς

                                 σε λέξεις άγνωστες

Τα σύννεφα όλα ίδια  

           σαν πρόβατα στη στάνη

                                     βόσκουν ουρανό

Η βροχή συνεπής στα ραντεβού της

                             σαν ερωτευμένη κόρη

Ακούγεται σαν κούφια απειλή

                                                ο κεραυνός

Όμως η Ιστορία συνεχίζει

          να λιπαίνει με αίμα

                                     τους τροχούς της

πέφτει σηκώνεται και επιμένει

με υπομονή να χτίζει στα εργοστάσια

                                             Πληθυντικό

Επιμένει να φλογίζει το νου των νέων

               με οπτασίες κοινοκτημοσύνης

και καλλικέλαδες επαναστάσεις

Έτσι για να ‘ρθει η μεγάλη καταιγίδα

πολύβουη και απρόβλεπτη

                              να σαρώσει μοναξιές

                            Γιάννης Ποταμιάνος