Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

Με το πρόσωπο δεμένο για πανί

Πρόσωπο Πανί

Με το πρόσωπο δεμένο για πανί   

Το καράβι είναι ιστιοφόρο
          και στο κατάρτι του δεμένο για πανί
το πρόσωπό μου
να κοιτάζει κατάματα την καταιγίδα
                                    με προσμονή και δέος

Κάθε ταξίδι απαιτεί πέτρινο βωμό
                                θυσία απ’  το συκώτι σου
και στο χώμα σπονδή με αίμα και κρασί
Αλλιώς με το πανί σου ξεφούσκωτο
                                                       προσμένεις
και ποθείς το δειλινό
                        για ψεύτικο ταξίδι στ’ άστρα

Έτσι ακριβώς, αντί για προσμονή η θυσία
                               με τίμημα συκώτι κι αίμα
και πάλι αν σου τύχει το ταξίδι,
αφού ταξίδι
     είναι ο στροβιλισμός των πόθων
                                               στο κεφάλι σου
Κι όπως κάθε στρόβιλος εκτροχιάζει
                               τα τραίνα απ’ τις γραμμές
εξοκέλλει τα πλοία απ’ τις πορείες τους
Και βέβαια τα όρια!
Το ταξίδι αναθεωρεί τα όρια και τις πορείες,
αμφισβητεί τους ορισμούς
                        αναδιατυπώνει τα ερωτήματα
Ψάχνει στη κρυφή γλώσσα των πουλιών
                                τα μυστικά τους σμήνους

Το καράβι είναι ιστιοφόρο
και το πρόσωπό μου
                          δεμένο στο κατάρτι για πανί
κοιτάζει κατάματα την καταιγίδα
Ο πόθος και φόβος για τα όρια
Ας παίρνει ο καπετάνιος όλες τις ευθύνες
το ταξίδι είναι δικό μου,
                                     κι οι άνεμοι δικοί μου
και τα νησιά που θα συναντήσω,
          και τα βράχια που θα πέσω δικά μου

Για το πουλί σας μιλάω
               που θέλει ν’ αφήσει τη φωλιά του
που φοβάται και ποθεί την άνοιξη
που περιμένει να ταξιδέψει
                                      στις χώρες του Βορρά

Για τα πουλιά σας μιλάω, για το σμήνος
                          και τη μυστική του γλώσσα
που ετοιμάζεται επιτέλους να πετάξει

                             15 Φλεβάρη 2014
                            Γιάννης Ποταμιάνος


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου