Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

Οι λέξεις



Οι λέξεις

Χίλια βιβλία
παντού απλωμένα
Στο πάτωμα σφαδάζουν οι λέξεις
Στο ταβάνι ανεβαίνουν τα πνεύματα
Κι αυτός ψάχνει
Ψάχνει για λέξεις στα βιβλία
Ψάχνει τις λέξεις σ’ όλες τις όψεις τους
μπρος, πίσω στο πλάι τους
τις τεμαχίζει
τις αναδομεί
Τις παρατάσσει ανάλογα
με το μπόι τους, τις καταλήξεις τους,
τα χρώματά τους, τον ήχο τους
Οι λέξεις ζούνε
Οι λέξεις λαλούν σαν κοκόρια
Ξυπνάνε το φεγγάρι
καλπάζουν στα λιβάδια
Αυτός με κλειστά παράθυρα
ψάχνει στις λέξεις
ήχους μυστικούς, χρώματα, ζωή
Αυτός με κλειστά παράθυρα
ψάχνει Ουρανό
Αναπολεί, νοσταλγεί
Δεν ζει
Πεθαίνει σ’ όμορφα λιβάδια
με μια ανθοδέσμη λέξεις
προσκεφάλι

                               13 Ιουλίου 2012
                            Γιάννης Ποταμιάνος

2 σχόλια:

  1. Οι λέξεις! Οι ειπωμένες με φθόγγους....
    Οι γραμμένες με τόνους και στίξης σημεία...
    Οι λέξεις! Οι εκφρασμένες με σιωπές...
    Οι διανθισμένες με μικρά - τεράστια επιφωνήματα...
    Οι λέξεις, που συναίσθημα ντύνονται...
    Που οργίζονται, ικετεύουν, τραγουδούν, μοιρολογούν,
    ζουν και πεθαίνουν, σε χείλη... ψυχές... χαρτιά...
    Οι λέξεις, Δάσκαλε, που οι Ποιητές ποθούν....
    Οι μαθητές χορταίνουν...
    Οι Δάσκαλοι ζυμώνουν, τα μεγάλα καρβέλια της ελπίδας του κόσμου....
    Οι λέξεις, Δάσκαλε! ΚΑΙ οι λέξεις ΣΟΥ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σταυρούλα μου πολλά ευχαριστώ για το ουσιαστικό, πανέμορφο και τόσο ποιητικό σου σχόλιο. Η χαρά μου που το προκάλεσα πολύ μεγάλη. Ευχαριστώ και καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή