Όπως σε παλιά γραφομηχανή
Όπως
σε παλιά γραφομηχανή
γράφω όταν πλημμυρίζω ύπαρξη
και
τα ποιήματά μου τσαλακωμένα
πετάω στον κάλαθο του διαδικτύου
Περιμένοντας
την έμπνευση
για το πραγματικό ποίημα
Παρ
όλα αυτά
το
αίνιγμα που κληρονόμησα
επιμένει
άλυτο
και η ενδοπίεση αυξάνεται
Καθώς
δύτης
στην καρπερή μήτρα του βυθού
ανοίγω
αρχέγονα κοχύλια
ψάχνοντας το πολύτιμο μαργαριτάρι
Σε
παλιά γραφομηχανή
το
τυφλό σύστημά, βλέπεις, δεν αλλάζει
γράφεις,
τσαλακώνεις και πετάς
ψάχνοντας το πολύτιμο μαργαριτάρι
που
δεν αλλάζει βέβαια τον κόσμο
αλλά ομορφαίνει
τις ψυχές
Γιάννης Ποταμιάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου