Τρικλοποδιά στο σύννεφο

Τρικλοποδιά στο σύννεφο

Εγώ προσδοκώ Σεπτέμβρη που τολμά

                    να βάλει τρικλοποδιά στο σύννεφο

καθώς ράθυμο περνά

                            για την γραμμή των οριζόντων

Εγώ προσδοκώ πρωτοβρόχι

                                            σε διψασμένο δάσος

μέρες Σεπτέμβρη

Αφού ξοδεύτηκε το καλοκαίρι

                    σε νύχτες μοναξιάς και νοσταλγίας

Στο βουβό κλάμα του φτωχού

                           που κούρσεψαν τα όνειρά του

Αχ δικαιοσύνη  σαν άμμος γλιστράς

                                                    στα δάχτυλά μου

Να σε κλέψω ψάχνω μια ζωή

                                      όπως πρασινομάτα κόρη

Γι αυτό μπαίνω με έρωτα

                                   σε μάχες εκ’ του συστάδην

Στις λεωφόρους τις πολύβουες κι απαιτώ

                                         ν’ ανθίσει ένα λουλούδι

Κατά προτίμηση κόκκινο γαρύφαλλο,

                      στο πέτο δίπλα στο χαμόγελό μας

Αφού ένα χαμόγελο αρκεί

                                    ν’ αρχίσει η άρπα μουσική

                           κι οι γυμνές κόρες το χορό τους

Όλοι σ’ αυτή τη γη

                           έχουμε δικαίωμα στην ομορφιά

                                  και σ’ ένα κομμάτι ουρανού

Όμως όπως δικαιοσύνη

         η άμμος γλιστρά στα δάχτυλα του φτωχού

Γι’ αυτό κι εγώ βάζω τρικλοποδιά στο σύννεφο

                    να δροσιστούν οι ξεραμένοι κάμποι

Μπαίνω στις πολύβουες λεωφόρους

                                                             δικαιομάχος 

μπας και γίνει η άμμος λασπουριά

                                          ν’ ανθίσει ένα λουλούδι

κατά προτίμηση κόκκινο γαρύφαλλο

για να φορέσει στο πέτο ο φτωχός

                                         δίπλα στο χαμόγελο του

                                                                                  Γιάννης Ποταμιάνος