Καλλίπυγος Αφροδίτη

Καλλίπυγος Αφροδίτη  

Πώς να ευτυχήσω

                              με ιδρωμένες μασχάλες

στην απογευματινή μοναξιά του Ιουνίου;

Με αγάπη επιδιορθώνω την ύπαρξή μου

                                  μα η αγάπη δεν αρκεί

ο θάνατος αυθάδης λοιδορεί

                           το τρύπιο μου πουκάμισο

Δύσκολη νύχτα

                        σάπια δόντια στα χαμόγελα

     δύσοσμη πνοή υπονόμου στην ανάσα

Το γιασεμί παλεύει

                        για μια αξιοπρεπή αναπνοή

μα η μοναξιά το σούρουπο μινυρίζει

                                                ονειροπόλημα

Οι γλάροι ετοιμάζονται για πτήσεις

                                                     θαλασσινές

Σε ασημένιες αμμουδιές

                      αχαλίνωτα τα ατίθασα στήθη

Κι η καλλίπυγος Αφροδίτη

               μπρούμυτα στην ξαπλώστρα της

Είναι θεϊκή αρετή η ηδυπάθεια

                                                  στον Όλυμπο

Πως αλλιώς ν’ αντέξεις την αιωνιότητα

       χωρίς αποενοχοποίηση της ομορφιάς;

Ο πόθος είναι για πτήσεις παντός καιρού

                     σε καταιγίδες και σε νηνεμίες

ευδοκιμεί στις βουνοκορφές των θεών

               και στις κοιλάδες των ανθρώπων

Στην καυτή άμμο του καλοκαιριού

                μπρούμυτα στην ξαπλώστρα της

η καλλίπυγος Αφροδίτη

    περιφρονεί την αυθάδεια του θανάτου

μοσχοβολώντας οίστρο ερωτικό

                                    23 Ιουνίου 2018

                                                                                   Γιάννης Ποταμιάνος