Ψελλίζοντας ανατολή

Ψελλίζοντας ανατολή

Άγρια κύματα σκοτεινά, βυσσοδομούν

                                στους μαύρους βράχους

των άλλων οι απαιτήσεις

Καθισμένος σ' ένα βράχο φαγωμένο

                 αγναντεύω το ταξίδι των πουλιών

Αλώβητος ουδέποτε υπήρξα

                                   στους παλιούς καιρούς

και στους νέους καιρούς φωτοφόρος

                           ήλπιζα να ψελλίζω ανατολή

Συνυπεύθυνη δεν μοιάζει, αν και είναι,

                                                          η ιστορία

στις αιμοσταγείς διαψεύσεις

                                      των μειδιαμάτων μου

Όταν σηκώνω τη γροθιά και απαιτώ

                     μακροημέρευση των πόθων μου

Άγρια κύματα σκοτεινά βυσσοδομούν

Μα εγώ καθισμένος στο φαγωμένο βράχο

                   αγναντεύω το ταξίδι των πουλιών

Και προσμένω στους ανέμους,

                  κάποτε, να φέρουν πίσω τα πουλιά

                                     Γιάννης  Ποταμιάνος