Θαλασσοδαρμένη

Θαλασσοδαρμένη

Στα μάτια σου τα θαλασσοδαρμένα

                  αρμενίζουν όνειρα τρικάταρτα

                           με φουσκωμένα τα πανιά

Μες το ηλιοβασίλεμα

     πυρώνουν οι καρδιές στην προσμονή

Σε περιμένουν τα πουλιά

                           να ταξιδέψουνε μαζί σου

Πόθοι αποδημητικοί όπως ο Μαΐστρος

ταξιδεύουν

             στ’ ασημένιο φως του φεγγαριού,

ανθίζουν όπως νυχτολούλουδα

                                        στο παραθύρι μου

Μα κάποτε

         στα μάτια σου τα θαλασσοδαρμένα

ήρθε το μαύρο σύννεφο

                   ήρθε σιγανή βροχή κι επίμονη               

κι έφυγε το χαμόγελο σου

                                     με το ηλιοβασίλεμα

Κι η θλίψη μου στο σούρουπο

                                            έγινε νοσταλγία

για τ’ ονειροτάξιδα που με ταξίδεψες

                                στα μουσκεμένα μίλια

Αχ! των ματιών σου

                                 τ’ αμέθυστα πετράδια

της καρδιάς μου

                             μεθυσμένα καρδιοχτύπια

Κι ο πόθος μου αμάραντος μουσηγέτης

       ψαλμωδεί το θλιμμένο σου χαμόγελο

Πόσο ακόμα να κρυφτείς

                                          πίσω απ’ τις λέξεις

Πίσω από καλλικέλαδα ποιήματα

                                                       ν’ αυγάζεις

Η άνοιξη προχωρεί αμετάκλητα

                                              στο Βατερλό της

                                  Γιάννης Ποταμιάνος