Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

Ο ποιητής


Ο ποιητής

Ολόκληρος είναι ένα ταξίδι
Τα μάτια του θάλασσες
                              φουρτουνιασμένες                                 
Αέρινος
         συντροφεύει τα πουλιά
                    με όνειρα και χαρταετούς
Ξεχορταριάζει της γλώσσας
                                          τα μονοπάτια                              

Τρέχει καβάλα σε δύο άλογα
Ισορροπώντας στις χαράδρες
                                     της αμφισημίας
Με τις στερήσεις του,
          βάζει φωτιές στους πόθους του
Διώχνει τα σκοτάδια λάμποντας
                Σκορπάει φωτιά και στάχτη

Στο δισάκι του κουβαλάει πουλιά
                                 και τριαντάφυλλα
Άλικα λουλούδια
                    ροδοπέταλα του ανέμου

Ανοίγει τα ρόδια της ροδιάς
Οργώνει και σπέρνει δόντια
                    να φυτρώσουν οι δράκοι
Για να λογχίζουν οι καβαλάρηδες
                              στα εικονοστάσια

Αφρίζει το κύμα στα βράχια
Χτυπιέται η ψυχή του
                       στο αμόνι της αδικίας
Και το σώμα του παρακολουθεί
                                            ανήμπορο
Οι στερήσεις του έγιναν
                                      φωτοστέφανο
                 και οι πόθοι του κεραυνοί
Κοιμάται για να ζήσει
                Ξυπνάει για να ονειρευτεί

Αφήστε τον να τραγουδήσει
                                  την μοναξιά του
Στην ψυχή του φωλιάζει
                                            ο θάνατος
Είναι ποιητής, πονάει δοξάστε τον
    Πιάστε του το χέρι λυτρώστε τον


                            Γιάννης Ποταμιάνος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου