Κυριακή 19 Ιουλίου 2015

Θρήνοι σαρκοβόρων


Θρήνοι σαρκοβόρων   

Έσω μνησίκακος
έτσι που να μηρυκάζεις εκδίκηση
                                             σαν την καμήλα

Το μαχαίρι σου
ας ακονίζεται στο νέο όραμα
                 που ελλοχεύει στη σκιά αμίλητο

Το μαχαίρι σου ας ακονίζεται στο γόο
και τη σκοτεινή ματιά των ολοφυρομένων

Έτσι που κάποτε, κάποια νύχτα
                                            σαν ξεπροβάλεις
στη γωνία που φωτίζει ο φανοστάτης
                 να φανεί στη ματωμένη όψη σου
απαστράπτουσα η ελπίδα
            όπως ασημένια λεπίδα στο φεγγάρι

Κι αυτές οι οιμωγές στο δάσος
                  θρήνοι νυχτόβιων σαρκοβόρων

Μη τους ακούς κι ας κελαηδάνε
                                        με δανεικό λαρύγγι
για εθνικό καθήκον κι αναγκαίες θυσίες

Εσύ έσω μνησίκακος,
                                  ακόνιζε το μαχαίρι σου
για το νέο όραμα των ολοφυρομένων
                                     κι ας είναι ματωμένο



                                      Γιάννης Ποταμιάνος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου