Το νησί

Το νησί   

Μοναχικό

μες στα θαλάσσια ρεύματα

                      θαλασσοδαρμένοι βράχοι

Αυτό το νησί με κυριεύει

Κάθε μέρα λες και μεγαλώνει

Αυτό το νησί με μια σπηλιά σαν μάτι

με κοιτάζει και με καλεί

                                 να περάσω απέναντι

Σ’ αυτό το νησί δεν υπάρχουν πόλεμοι

και τα λουλούδια ευωδιάζουν ειρήνη

Τ’ αγριοπερίστερα φωλιάζουν

                                         στις σπηλιές του

κι απ’ τα ηφαίστεια οι κληματόβεργες

                                  τάζουν γλυκό κρασί

Σ’ αυτό το νησί οι άνθρωποι

                                          ξεχνούν τα μίση

κι ο πρωινός χαιρετισμός είναι

                              «καλημέρα σύντροφε»

Αυτό το νησί με μια σπηλιά σαν μάτι

είναι δίπλα μας και μας καλεί

                   να διασχίσουμε την τρικυμία

                                   Γιάννης Ποταμιάνος

Με τις ευχαριστίες μου για τη δημοσίευσή του
στην Ιουλία Λυμπεροπούλου και στο περιοδικό
CityMag - online magazine (CMOM)

http://city-mag.weebly.com/guest-list/guest-list12